CZYM JEST DUSZA ? (Pytanie do ludzi otwartych)

1.Chciałbym się dowiedzieć czym jest dusza-w kraju religijnym takim jak PL jest to chyba bardzo proste-ale czy na pewno ?

2.Chodzi mi o instruktaż doświadczenia istnienia duszy u siebie lub u innych istot
3.Czy zwierzęta mają duszę ?

No właśnie, co z tą duszą? Jest czy nie ma?

Dzisiaj na wfie był

Widzę że muszę sprecyzować żeby ktoś się wypowiedział...
Czy istnieje dusza? Co rozumiecie przez duszę ? Czy jest to świadomość ? Czy może coś czego nie da się czuć i doświadczyć przed śmiercią ? Coś co błędnie z niemetaforycznego punktu widzenia,zinterpretowali filozofowie i poeci?

Czy ona musi istnieć ? Może jesteśmy tylko cząstką wszechświata,która pojawia się i znika(chodzi mi o życie a nie o materie NAS) , a nasze sumienie jest plastyczne i zależy od tego w jaki sposób nas wychowywano, i nie jest związane kompletnie z duszą ? :ee:

kurde...to trochę tak jakby udowadniać istnienie Boga...

Racja, Dosiek...

I tak samo, jest to kwestia chyba wyłącznie wiary. Nawet chyba jeszcze trudniejsza, bo "działanie" Boga ujawnia się w znakach i cudach, a empiryczne doświadczenie istnienia duszy jest chyba niemożliwe. Ale to wszystko zależy od tego, czy i w co (kogo) się wierzy.

Bo jakie znaczenie dla niewierzących mają cuda? Spadają do rangi ciekawostki. Zaś dla katolików stanowią podstawę do uznania za świętego/świętą.

nie wierze w zycie pozagrobowe...!! ehhh katoliczka jestem ale nie wierze ;]]]

Ja nie tyle co nie wierze, ale nie potrafie sobie go wyobrazic. Nie chodzi mi o to ze istnieje jakies niebo czy pieklo, ale co dzieje sie z ta swiadomoscia, z mysla. Kiedy zamykasz oczy, masz swiadomosc czegos, ze cos sie dzieje, mozesz myslec, samemu przywolywac obrazy. Jak tyo wyglada po smierci? Ciezko mi wyobrazic sobie koniec bytu.

A dusza? moze to wlasnie ta swiadomosc 'po zamknieciu oczu' i sumienie. Kto wie. Jakies tam zrodla podaja ze podobno dusza wazy 21g to tak apropos.

"Kiedyś było tak, że gdy zamknąłem oczy, widziałem ciemność. Ale to było już dawno temu.
Teraz widzę pustkę. Trudno mi wytłumaczyć, czym jest pustka, bo z moich obserwacji wynika, że każdy odbiera ją na inny sposób. Jest trochę jak utrata wspomnień, utrata samego siebie, a trochę jak tęsknota za miejscem, którego nie znamy. Ale przede wszystkim jest brakiem. Nie takim jak próżnia, bo w próżni cały czas pojawiają się i znikają nowe cząstki, próżnia jest nicością aktywną.
Pustka, która obejmuje nasze umysły, jest brakiem aktywności. Jest brakiem myśli, brakiem materii. Jest nieodwracalna jak plama atramentu na białej, jedwabnej sukience."

to najczesciej można spotkac zamiast duszy ;p

Mogę opowiedzieć swoją turpistyczną teorię duszy?

Łaskawie udzielam Tobie pozwolenia :D

Dziękuje bardzo

Jak to jakoś ładnie sformuuję, to napiszę...

Ja powiem tak jeżli zrobimy coś złego np. ukradniemy coś mamy wyżuty sumienia(sumienie-coś co mówi nam, że zrobiliśmy coś źle lub dobrze). To czemu dusza ma nie istnieć, kiedyś ludzie uwarzali, że świat jest płaski, lecz to udowodnino i zmienił się cały światopogląd. Kto wi może kiedyś ktoś udowodni naukowo iż dusza istnieje, jak zmieni to świat niewiem, pożyjemy zobaczymy.

...dusza to strzępki wspomnień...

...dusza to rozdarty biały jedwab...

Myslę, ze dowodem na istnienie duszy jest własnie nasze sumienie, cos w srodku podpowiada nam

Rozum tez podpowiada. I jakieśtam przyjęte normy. Są więc dowodami na istnienie duszy?

dusza->wbudowany w nas twardy dysk, który w pewnych sytuacjach wymięka, pozwalając zachowywac resztki człowieczeństwa; )

Tylko duszy się chyba nie formatuje.

Albo formatuje. Ale tylko raz, na początku. Zresztą, nie wiem...

Umysł odpowiada nam za to czy coś pamiętamy/umiemy zaś normy prawne/społeczne/kulturowe są rozszerzeniem zasad które nakazuje nam dusza. Pomyśl tak jeżeli ktoś nie miał by sumienia/duszy jak by wymyślił co jest dobre a co zło.
Kiedyś ludzie kierowali się sercem i duszą w ocenianiu czy coś jest złe czy dobre.

Nasze JA to Tabula rasa. Zapisujemy umysł. Ja sadzę, że to determinuje nas jakimi jesteśmy. Pewne cechy dziedziczymy po rodzinie, ale generalnie każdy z nas kształtuje się osobno, sam. Nie wiem czy to umysł czy dusza, ale można w końcu wychodować złego lub dobrego człowieka w mniejszym lub większym stopniu.

A co do dobra/zła. Stoję na straży poglądu, że niektóre złe rzeczy są dla nas dobre. Czysty egoizm, bo dobro nie jest tylko dla nas ale wkoło nas.
Jednak niektórzy starają się o swoje i czasami najbliższych dobro z pominięciem reszty. Czy to dalej będzie dobro?